นั่งทำงานอยู่ช่วงบ่าย ๆ อ้อ m มาบอกว่าที่ลอนดอนหิมะตก
เอ้อ brighton ยังไม่มีวี่แววเลยแฮะ ท้องฟ้ายังโปร่ง แดดส่องอีกต่างหาก
ซักชั่วโมง สองชั่วโมงแหละ ตกซะงั้น ไอ้ฟ้าสีฟ้า ๆ ตะกี้ หายสิ้น
เหลือแต่เมฆขาว ๆ ทึม ๆ เต็มไปหมด
ปุย ๆ ตกมากันเห็น ๆ ฟุ้งไปหมดเลย
ตอนอยู่บ้านป้า ไม่ทันได้เห็นตอนตก จะ ๆ แบบนี้ แปลกตาดีแฮะ
ว่าแล้วก็คว้า webcam ที่เกาะอยู่ขอบ monitor เอาไปส่องเก็บเป็น video มาให้ดูกัน
ทีแรกส่องผ่านกระจกมันไม่ค่อยชัด ก็เลย แง้มหน้าต่าง แล้วเอากล้องลอด
ออกไปส่องข้างนอกเลย (เย็นมือ)
นั่งทำงานไปเรื่อย ๆ จนค่ำมืดละ (ประเทศนี้มืดตั้งแต่สี่โมง)
เหลือบตาไปมองข้างนอก เอ้า ขาวโพลน ยังไม่หยุดตกอีก
ค่อนข้างเยอะกว่าตอนอยู่บ้านป้านะ
ว่าแล้วก็หิ้วกล้องออกไปถ่ายเหมือนเคย
ก็แถวศรีสำโรงมันไม่มีตกนี่หว่า มีแต่ขี้ฝุ่นกะลูกรังแดง ๆ
จะไม่ออกไปสัมผัสซะหน่อย เดี๋ยวจะหาว่ามาไม่ถึงอังกฤษ
(เหมือนถ้าไม่ได้กินถั่วทอดครูสายหยุด หรือหมี่กรอบโกวลอ ก็มาไม่ถึงสุโขทัย)
หิมะมันปลิว ๆ ฟุ้ง ๆ เป็นปุย ๆ นะ
โดนหน้าก็เย็น ๆ แว๊บ ๆ
อากาศมันก็จะไม่ได้เย็นเยือก ขนาดสั่นอย่างว่า
การที่หิมะตก ไม่ได้แปลว่าเป็นช่วงที่หนาวที่สุดจริง ๆ
หนาวกว่านี้เคยเจอ แต่หิมะก็ไม่ยักกะตก
คนที่นี่ก็กี๊ดก๊าด ๆ กันเป็นระยะ ๆ นะ
เป็นช่วงที่คนเริ่มกลับจากผับ กันแล้ว จะมีวัยรุ่นเดินมาเป็นกลุ่ม ๆ
เอาหิมะปาหัวกัน เอิ๊กอ๊าก ๆ
ยืนอยุ่ตรงประตูแฟลตนะ

มองไปข้างหน้าเห็นโบสถ์เซ็นปีเตอร์ ลาง ๆ หิมะมันตกหนักเอาเรื่อง
(click ดูรูปใหญ่ได้เน้อ)
เวลาถ่ายภาพกลางคืน ต้องเปิดแฟลตเอา เพราะไม่อยากได้หิมะเป็นเส้น ๆ
หรือฉากหลังเบอล ๆ
พอกดชัตเตอร์ ถ่ายไป แฟลต มันก็กระทบกะหิมะ ที่ปลิวผ่าน หน้ากล้องเต็ม ๆ
มันก็เลยเห็นเป็นดวงขาว ๆ ยังกะ จตุคาม รามเทพ ชุมนุม อะไรอย่างนั้นเลย

ทางเดินฝั่งตรงข้ามแฟลต ไม่ค่อยมีคนเดิน
หิมะยังฟู ๆ ไม่มีคนเหยียบมากนัก ไปเดินเตะ เดินจับ
นุ่ม ๆ มือดี

อยู่ ๆ ไปเริ่มกลัวกล้องเจ๊งแฮะ
หิมะมันโดนมือก็ละลายแล้ว สงสัยมือยังอุ่นอยู่ เพราะว่าเพิ่งออกมาจากห้อง
กล้องตอนนี้หิมะก็เกาะแล้ว มีหวังเอาเข้าห้อง หิมะละลาย กล้องเจ๊งพอดีกัน
กลับห้องดีกว่า
กลับมาเช็ดกล้องเอาตั้งหน้าฮีตเตอร์เลย หวังว่ามันจะไม่เป็นไรนะลูก
ซื้อมา ยังไม่ทันจะตั้งค่าอะไรเป็นเลย อย่าเพิ่งเสือกเจ๊งไปก่อนนะลูกนะ