ไปซื้อคอมมาใช้ทำงาน ที่ PC World

อยู่ที่ประเทศนี้มาได้แปดวันแล้ว
ไม่ได้รู้สึกถึงความเป็นนักเรียนนอกแต่ประการใด เลยซักนิด

แต่กลับค้นพบความจริงบางอย่างที่แสนจะบัดซบ กับเรื่องของเผ่าพันธุ์ด้อย
ระหว่างไอ้หัวดำ ๆ กะหัวทอง ๆ ชัดเจนขึ้นทุกวัน

เริ่มเข้าใจว่าทำไม คนที่เค้าได้ไปอยู่ต่างประเทศนาน ๆ ประเทศที่เราคิดว่าเป็น
แดนสวรรค์ เค้าถึงได้โหยหา อยากกลับไทย กันนัก

ไม่ใช่อาการมาต่างแดน แล้วโฮมซิก บ้านป่วย อยากกลับบ้าน แต่อย่างใด ขอยืนยัน

รูปนี้บ้านป้าออเดรย์ที่เป็น host family


Sunninghill Avenue ถนนหน้าบ้านป้า


เห็นขาว ๆ นึกว่าใครทำปูนขาวตกไว้ ที่แท้เป็นแม่ขนิ้ง แต่ของบ้านเค้า
มันมีตั้งแต่เช้า ยันเย็น ยังไม่เห็นจะไปไหนเลย ขาว ๆ อยู่งั้น
ไม่รู้ขาวงี้มาตั้งแต่ปีที่แล้วหรือเปล่า

เมื่อวานไป PC World มาได้คอมใหม่มาเครื่อง จะต้องเอามาใช้ทำงานเกมต่อ
สิ้นทรัพย์ไปประมาณ สองหมื่นห้า (บาท)


ได้ Core 2 Quad Q8200 RAM 4GB Harddisk 600 กว่า GB
และจอ LCD 19 นิ้ว wide screen ของ LG มาอีกอัน

คิดว่าราคาไม่ได้ต่างจากที่ไทยมากมาย

แต่ว่าร้านที่ไปเลือกนี่มันมีแต่ brand ทั้งนั้น เลือก spec ให้ได้อย่างใจลำบากจริง

มันแบ่งเป็นคอมใช้งานกระหรั่ว ๆ ทั่ว ๆ ไป งาน media ในบ้าน และไปพวกบ้าเกมไปเลย

ซึ่งคอมนักเล่นเกม spec จะคือ ๆ กะที่เราใช้ทำงาน 3D นั่นล่ะ แต่แพงชิบเลย ห้าหกหมื่น up


ส่วนการ์ดจอตัดสินใจไม่ถูก เพราะว่าอีแบบที่อยากได้มันก็ไปอยู่ในเครื่องพวกเล่นเกมแพง ๆ
อีเครื่องที่เล็งไว้ ก็ด้อยตรงการ์ด เพราะมันเป็น GF7100 ram 256 ซึ่ง on board มาเลย

เพิ่งมารู้ว่า มันมี Geforce แบบ on board แบบนี้ด้วย


จริง ๆ แล้วก็ไม่ได้ขี้เหร่อะไรมาก แต่ไม่รู้จะสู้งานเราไหวมั้ย
ถ้าไม่ไหวก็จะซื้อการ์ดจอพวก 9600 มาเปลี่ยนเอาละกัน

ก็เลยหิ้วกลับมาแค่นั้นก่อน เอามาลองหมุนกาน้ำซักร้อยสองร้อยอัน ก่อนซิ

ปรากฏว่า เฮ้ย ไหวแฮะ รื่นปรื๊ด ๆ

ปกติไม่ใช่คนทำงานโมเดลโหดอยุ่แล้ว ก็เลย พอละ
จะทำงาน animation ในเกมด้วยคอมที่ใช้การ์ดจอ on board ดูซักเรื่องสองเรื่องดูเด๊ะ

ถ้าทำได้มันคงจะเท่มาก ๆ



อีตอนขาไป PC World น่ะ เดินไปได้สบาย ๆ ซัก 15 นาที

แต่ขากลับนี่เด่ะจะทำไง

เกริ่น ๆ กะป้าออเดรย์ (ป้าวัยทองที่เป็น host family) ว่า จะไปซื้อคอมนะ
ซึ่งป้าแก ก็น่ารักบอกว่า ซื้อเสร็จโทรมาหาแกนะ แกจะขับรถไปรับ

แต่ว่าแกอาจจะติดธุระกะลูกสาว ยังไงให้โทรมาก่อน ถ้าไม่ได้ยังไงก็คงต้อง taxi


ขอบอกว่าตอนนี้ยังขึ้นรถเมล์ไม่เป็นเลย (เคยขึ้นแต่ในลอนดอนตอนไปหาอ้อมัน)
ตั๋วเต๋อ ก็ยังไม่มี ที่ผ่านมา เดินทัวร์อย่างเดียว


พอซื้อคอมได้มาแล้ว ลองยก ๆ ดู อื้ออออ โอนี่ ไหวอยู่นะ
อากาศเย็น ๆ เดินแบกไปเรื่อย ๆ ไหว ๆ


ก็เลยคะนอง เดินแบกมาเอง


ได้ซักห้านาที


"กรูคิดผิด"


บ้านป้าอยู่บนเนิน ที่ชื่อ Sunninghill Avenue

hill [N] เนินRelated. เขาเตี้ย ๆ, ดอน, ดอย, เนิน

ทำไมตรูไม่ใช้สมองคิดก่อนนี้

อีตอนขาเดินลงเนินมา เดินสบาย


อีขากลับนี่เด่ะ เดินขึ้นเนิน แถมมี Quad Core ติดมาด้วย


แทบจะอยากเด็ด core ขว้างทิ้งซักสองสาม core เผื่อจะเบาลงบ้าง



หนาวก็หนาว หายใจ ยังเป็นไอ เลย

น้ำมูกใส ๆ ก็หยดย้อย เป็นสายย

เหงื่อแตก หลบใน เพราะความเย็น


ไขมันที่อยู่ใต้ผิวหนัง เริ่มโอดครวญ



ขอย้ำ "กรูคิดผิด"


แทบจะแบกเดินสิบก้าว แล้วหยุดพัก

หอบหยั่งหมา


มันเป็นเพราะอ้วน หรือเพราะแก่วะ


หรือทั้งสองอย่าง !!!


กว่าจะมาถึงบ้านป้าได้ แทบจะลมจับ ไม่น่าหาเรื่องแมนเลย


ป้ามาพบเข้าแกตะลึง แล้วก็ฮาซ้ำเติมอีก


รอบหน้าไม่เอาแล้วป้า โทรแน่นอนฮะ เข็ด

ป้ายรถเมล์ ที่จะใช้ติดต่อกะโลกภายนอก ในอนาคต

เจอไอ้พุ่มแห้ง ๆ งี้บ่อย ท่าทางตอนใบไม้ผลิ มันจะสวยแฮะ มีลูกแดง ๆ
ลูกอะไรหว่า

ตะขบชั๊ด ๆ

เดิน ๆ บนถนน Old Shoreham กำลังจะไป PC World

มองไปข้างทาง หลังรั้ว อ๊ะ นั้นศพชิมิ
ทั้งแถบเลย เป็นสุสาน กลับบ้านมาเล่าให้ป้าแกฟัง แกก็หัวเราะ
แล้วบอกว่า ผัวแก ก็นอนอยู่ในนั้นแหละ (สามีแกเสียชีวิตแล้ว)

อันนี้ต้นไรไม่รู้สวยดี เอามาถามป้า ป้าแกก็บอกว่า
ต้นนี้ For Sale

ดูแกเล่นมุข มันน่าาานักเชียว (ท้ายสุดก็ไม่ได้คำตอบ)